Są rzeczy, które ceny nie mają – raz utracone, są utracone na zawsze.

A. Sapkowski "Chrzest Ognia"

Czas Pogardy spodobał mi się na tyle, że bezpośrednio po jego lekturze sięgnęłam po kolejny tom wiedźmińskiej sagi. Intrygujące uniwersum, wartka akcja, wielowątkowa fabuła, zróżnicowani i szczegółowo wykreowani bohaterowie, świetnie napisane dialogi oraz niepowtarzalny klimat sprawiły, że dla Chrztu Ognia poprzeczka została zawieszona niezwykle wysoko. Podeszłam do tej książki z dużymi oczekiwaniami. I, z góry mówię – nie zawiodłam się.

Moralność pomaga nam tworzyć prawa, lecz nie pomaga nam ich stosować

H. Yanagihara "Małe Życie"

Nigdy nie czułam specjalnego parcia do przeczytania tej książki, a ostateczną decyzję podjęłam zupełnie spontanicznie. Za to zawsze miałam wrażenie, że to jedna z tych pozycji, którą niemal każdy czytał i uwielbia. W związku z tym moje oczekiwania były dość wysokie, lecz podchodziłam do Małego Życia z pozytywnym nastawieniem. Pozostawiła mnie zaś z mieszanymi uczuciami i mnóstwem wątpliwości, których rozwianie zajęło mi trochę czasu.

Pomyliłeś niebo z gwiazdami odbitymi nocą na powierzchni stawu

A. Sapkowski "Czas Pogardy"

Poprzez poprzedni tom cyklu o Wiedźminie oraz zbiory opowiadań Sapkowski udowodnił, że stać go na stworzenie intrygującego, pełnego detali świata, nakreślenie zawiłej, interesującej fabuły, wykreowanie bohaterów o realistycznych, unikalnych osobowościach przy jednoczesnym zadbaniu o konsekwencję oraz niepowtarzalny klimat. Teraz pozostaje nam tylko jedno pytanie - jak długo tak wysoki poziom można utrzymać? Przekonać się możemy jedynie poprzez lekturę Czasu Pogardy - a do tego z całego serca zachęcam.

Wojna to triumf konieczności

J. Grzędowicz „Pan Lodowego Ogrodu” tom I

Pozornie fantastyka wydaje się gatunkiem pełnym możliwości – a mimo to nawet i na tym polu coraz trudniej o oryginalność. Miłośnicy z jednej strony polubili światy stylizowane na średniowiecze wzbogacone o elementy naturalistyczne i magiczne, z drugiej zaś pragną być zaskakiwani odmiennymi krainami – a nie każdego twórcę stać na takie pokłady unikalnych idei. Jarosław Grzędowicz poprzez pierwszy tom Pana Lodowego Ogrodu potwierdza z kolei, jak istotną rolę w przypadku tego gatunku pełni właśnie uniwersum.